12 ΠΡΟΦΗΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΓΙΑΝΝΟ ΠΑΠΑΝΤΩΝΙΟΥ

Ο ΜΑΓΙΚΟΣ ΑΥΛΟΣ ΤΗΣ ΣΟΦΟΚΛΕΟΥΣ

10 Δεκεμβρίου 2000

Γράφει ο Χρήστος Π. Παπαχριστόπουλος

Η καρκινική επιγραφή «Νίψον ανομήματα μη μόναν όψιν» θα έπρεπε να τοποθετηθεί σε περίοπτη θέση έξω από το Χρηματιστήριο Αθηνών, ύστερα και από τις τελευταίες εξελίξεις που ουσιαστικά ξεκινούν το μεγάλο παιχνίδι του χρηματιστηριακού τζόγου εξαρχής.

Ακόμη και στην εποχή μας διατηρείται (αλλά έχει πλέον αποκτήσει καινούργια, περισσότερο «εκσυγχρονισμένη» μορφή) το παραδοσιακό παιχνίδι του χορού των ανθρώπων γύρω από τις καρέκλες, χορού που διακόπτεται την στιγμή που σταματά ξαφνικά η μουσική για να μείνει εκτός ένα άτομο την φορά.

Ένα παρόμοιο γαϊτανάκι βρίσκεται σε εξέλιξη και στο Χρηματιστήριο Αθηνών –με την διαφορά ότι τις θέσεις όσων μένουν εκτός τις καταλαμβάνουν διαρκώς νέα μέλη.

Το γεγονός αυτό οφείλεται σε ένα πρωταρχικό αξίωμα του Χρηματιστηρίου: πρόκειται για ένα παιχνίδι «Μηδενικού Αθροίσματος», πράγμα που σημαίνει ότι για να κερδίσουν κάποιοι χρήματα στην αγορά, θα πρέπει κάποιοι άλλοι να τα χάσουν και αφού προηγουμένως έχουν μπει στον χορό με την δική τους μάλιστα θέληση.

Μεγάλα παιδιά είναι, άλλωστε, όσοι παίρνουν το «βάπτισμα του πυρός» και εισέρχονται στον ναό του χρήματος, δίχως να τους αναγκάζει κανείς: ας πρόσεχαν!

Η άποψη αυτή –όσο κυνική κι αν ακούγεται– είναι, ωστόσο, αληθινή.

Καμιά αγορά στον τομέα της οικονομίας δεν είναι ποτέ τέλεια και σε πλήρη ισορροπία, διότι τότε δεν θα κέρδιζε και δεν θα έχανε κανείς.

Για να λειτουργήσει ένα Χρηματιστήριο βασίζεται ακριβώς στην έλλειψη πληροφόρησης από την πλευρά ενός τμήματος των παικτών που συμμετέχουν.

Εάν όλοι οι συμμετέχοντες είχαν την ιδανική πληροφόρηση, θα υπήρχε αδιέξοδο.

Άρα, το ερώτημα που τίθεται είναι: Γιατί οι εγκλωβισμένοι αντιδρούν πλέον τόσο έντονα, αφού έχουν και οι ίδιοι ευθύνες;

Γιατί κατηγορούν ως βασικούς υπεύθυνους για την εξαχρείωση του θεσμού του Χρηματιστηρίου το δίδυμο Σημίτη-Παπαντωνίου ενώ κανονικά (με βάση την συντηρητική θεωρία του «πολιτικώς ορθού») θα έπρεπε να τους ευγνωμονούν, λόγω της ένταξης στην ΟΝΕ και της ανόδου του Χρηματιστηρίου στις 6.400 μονάδες μόλις πέρυσι;

Γιατί δεν υποκλίνονται μπροστά στην στήριξη του Δείκτη που σε μιαν εβδομάδα κέρδισε πάνω από 500 μονάδες;

Η απάντηση είναι οφθαλμοφανέστατη: οι ενέργειες του διδύμου Σημίτη-Παπαντωνίου έχει αποκαλυφθεί πλέον ότι ήταν προσχεδιασμένες με σκοπό να προσελκύσουν τον απλό πολίτη στην Σοφοκλέους, χρησιμοποιώντας τα πλούσια θέλγητρα του Κέρδους και της Ελπίδας.

Οι πολίτες παρασύρθηκαν από ανώτατους κυβερνητικούς και οικονομικούς παράγοντες που δρούσαν με την κάλυψη του πρωθυπουργού, τον οποίο –λόγω του αυξημένου κύρους του ως καθηγητή– εμπιστεύθηκαν ακόμη και οι λεγόμενοι «νοικοκυραίοι» της συντηρητικής παράταξης.

Οι πολίτες αντιμετώπισαν με καλή θέληση (και υφιστάμενοι αγόγγυστα τις θυσίες για την ΟΝΕ) τονπρωθυπουργό και τον «τσάρο» της οικονομίας αλλά προδόθηκαν.

Ωφελημένα απέβησαν τελικά τα μέλη της παραεξουσίας που αποτέλεσαν την περίοδο 1998-1999 το πρωθυπουργικό περιβάλλον και οι επιχειρηματίες που πριν από την άνοδο του Χρηματιστηρίου είχαν εσωτερική πληροφόρηση και είχαν αγοράσει φθηνά τις μετοχές. Οι πολιτικοί, όμως, ήταν εκείνοι που διέφθειραν τον χρηματιστηριακό θεσμό με αποτέλεσμα να μην μπορεί τώρα να βγει από τον φαύλο κύκλο.

Στην σημερινή συγκυρία, λοιπόν, έχει γίνει πασιφανές ότι βρίσκεται σε εξέλιξη η επανάληψη των φαινομένων της υπόθεσης «Σοφοκλέους».

Η πλασματική άνοδος από τα κρατικά χαρτοφυλάκια και ειδικά τις Τράπεζες έγινε στην κατάλληλη στιγμή. Όσο περισσότερο έπεφτε ο Γενικός Δείκτης, τόσο περισσότεροι έπεφταν στην παγίδα –δρώντας πάλι με καλή πρόθεση– και ζητούσαν την παρέμβαση της κυβέρνησης που εμφανίστηκε ως «από μηχανής Θεός» να σπεκουλάρει στην άνοδο…

Για τα μέτρα της τελευταίας εβδομάδας οι 2,2 εκατομμύρια εγκλωβισμένοι θεωρούν ότι άργησαν και καθυστέρησαν να ληφθούν. Έπρεπε να είχαν ανακοινωθεί πέρυσι τέτοιον καιρό, ώστε να αποφευχθεί η απαξίωση του χρηματιστηριακού θεσμού. Γιατί, άραγε, τα μέτρα αυτά δεν ελήφθησαν στο τέλος του 1999;

Ας πλυθούν πρώτα τα ανομήματα των υπευθύνων της κρίσης του Χρηματιστηρίου και κατόπιν ας στέρξουν να πλύνουν την όψη τους!

ΟΙ «ΚΕΡΒΕΡΟΙ» ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ

6 Μαΐου 2001

Γράφει ο Χρήστος Π. Παπαχριστόπουλος

Στην θεωρία της επικοινωνίας που διδάσκεται στις σχολές Δημοσιογραφίας και ΜΜΕ περίοπτη θέση καταλαμβάνει η ανάλυση για το ζήτημα των λεγόμενων «πυλωρών» ή «gatekeepers», όσων δηλ. επιβλέπουν τις πύλες της ενημέρωσης.

Πρόκειται για όλους εκείνους τους ιθύνοντες των Μαζικών Μέσων Ενημέρωσης (από τον απλό δημοσιογράφο –που αποτελεί τον τελευταίο τροχό της αμάξης– έως τον ιδιοκτήτη, εκδότη ή καναλάρχηπου παρέχει τα χρηματικά κεφάλαια), οι οποίοι έχουν την δυνατότητα να «λογοκρίνουν» τις ειδήσεις.

Είναι επίσης γνωστοί και ως «opinion leaders», δηλ. ως διαμορφωτές της κοινής γνώμης.

Στην Ελλάδα, βεβαίως, η ιδιωτική ραδιοφωνία και τηλεόραση βρίσκεται ακόμα στην βρεφική ηλικία: μετά την δικτατορία είχε την ατυχία να συναντήσει στο «ραντεβού με την Ιστορία» τον ασφυκτικό έλεγχο της πρώτης 8ετίας ΠΑΣΟΚ και να απελευθερωθεί από τα κρατικά δεσμά μόλις το 1989.

Ήδη, διανύουμε την δεύτερη 8ετία του καθεστώτος (με προοπτική συμπλήρωσης 11ετίας ως το 2004 –και βλέπουμε…) και από την έως τώρα αποκτηθείσα εμπειρία απορρέει η εκτίμηση ότι το μυστικό της κυβέρνησης βρίσκεται στην ικανότητά της να ελέγχει απόλυτα την ημερήσια διάταξη (agendasetting) της ειδησεογραφίας των ΜΜΕ, με μόνη εξαίρεση τις εφημερίδες.

Στον τομέα της οικονομίας, η εικόνα είναι ακόμα περισσότερο δυσδιάκριτη για τον απλό πολίτη: γραφεία Τύπου, δημοσίων σχέσεων και… αντισταθμιστικών ωφελημάτων (Offsets) αλληλεπικαλύπτονται κάτω από τον επιχειρηματικό μανδύα ενώ στην ουσία επεμβαίνουν ευθέως στην πολιτική.

Πρόσφατο παράδειγμα αποτελεί η προκήρυξη διαγωνισμού από το υπουργείο Εργασίας για την ανάληψη της επικοινωνιακής εκστρατείας τουγια το Ασφαλιστικό και η υπόθεση της ιδιωτικοποίησης της Διώρυγας Κορίνθου.

Για τα θέματα αυτά οι στρόφιγγες για να μην μάθει ο απλός κόσμος τι γίνεται με Γιαννίτση-Παπαντωνίου έκλεισαν «αεροστεγώς».

Η ενημέρωση έχει περάσει σε επαγγελματίες της υποτιθέμενα ελεύθερης επικοινωνιακής «αγοράς» που τελεί ακόμα υπό πλήρη κρατικό έλεγχο.

Είναι εύκολο, επομένως, να ερμηνευθεί η συμμετοχή στον επικοινωνιακό βραχίονα Σημίτη (με όλα όσα τα πρόσωπα αυτά αντιπροσωπεύουν) των «κερβέρων» της προπαγάνδας Λαλιώτη, Ευθυμίου, Πρετεντέρη, Κωστόπουλου, Μπιρσίμ, Πανταγιά.

Θυμίζουμε απλώς εδώ –για να δέσουμε το επιχείρημά μας– τους λεονταρισμούς της κυβέρνησης ότι «το καθεστώς έχει τις υπηρεσίες του».

Η ΣΟΦΟΚΛΕΟΥΣ ΚΑΙ ΤΑ ΤΗΛΕΠΑΙΧΝΙΔΙΑ

31 Μαρτίου 2002

Γράφει ο Χρήστος Π. Παπαχριστόπουλος

Η καρκινική επιγραφή «ΝΙΨΟΝ ΑΝΟΜΗΜΑΤΑ ΜΗ ΜΟΝΑΝ ΟΨΙΝ» (η οποία διαβάζεται και ανάποδα και σημαίνει «μην νίπτεις τας χείρας σου, πλύνε τις παρανομίες σου και όχι μόνο το πρόσωπό σου») θα έπρεπε να τοποθετηθεί σε περίοπτη θέση έξω από το Χρηματιστήριο Αθηνών, ύστερα από την υποχώρηση του Γενικού Δείκτη της Σοφοκλέους στο επίπεδο των 2.300 μονάδων, που αποτελεί και το χαμηλότερο σημείο της χρηματιστηριακής αγοράς μέσα στο 2002.

Καθώς ο «μαγικός αυλός», που ηχούσε σε πλήρη συγχορδία με τα κρωξίματα των «παπαγάλων» στο ΧΑΑ την περίοδο 1997-1999, σταμάτησε να ηχεί από τον Σεπτέμβριο του 1999 και έως σήμερα, μεγάλα στρώματα του ελληνικού λαού συναισθάνονται πλήρως μόνο τώρα την παραπλάνηση που υπέστησαν τα προηγούμενα «βρώμικα χρόνια» στον ναό του χρήματος, όταν προσελκύστηκαν με το δόλωμα του τζόγου (νομιμοποιημένου από τον ίδιο τον πρωθυπουργό Κ. Σημίτη αλλά και από τους δύο –νυν και πρώην– υπουργούς Οικονομίας και Οικονομικών Γιάννο Παπαντωνίου και Νίκο Χριστοδουλάκη).

Στην Σοφοκλέους όμως, σε αντίθεση με τα τυχερά ή τεχνικά παίγνια, υπάρχει ένα μεγάλο μειονέκτημα: οι επενδυτές, η συντριπτική πλειοψηφία της μάζας, καλύπτονται από ένα πέπλο άγνοιας, που τους αποστερεί την δυνατότητα ίσης πληροφόρησης σε σύγκριση με τους επαγγελματίες παίκτες, όπως π.χ.οι θεσμικοί επενδυτές.

Ξαφνικά και συντονισμένα, επιπλέον, σταμάτησαν οι τηλεοπτικές εκπομπές για το Χρηματιστήριο (δίχως καμία παρέμβαση από το Εθνικό Ραδιοτηλεοπτικό Συμβούλιο!).

Έχει, άραγε, τώρα ο επενδυτής στην Αλεξανδρούπολη ή την Πάτρα τις ίδιες δυνατότητες πρόσβασης σε πραγματικό χρόνο στην συνεδρίαση του ΧΑΑ;

Εκσυγχρόνισε λοιπόν η κυβέρνηση Σημίτη το παραδοσιακό παιχνίδι του χορού των ανθρώπων γύρω από τις καρέκλες, χορού που διακόπτεται ξαφνικά η μουσική και μένει εκτός ένα άτομο, όπως ακριβώς στο «Μπαρ» και στο «Μπιγκ Μπράδερ» –με την διαφορά ότι στην Σοφοκλέους για να ανέβει ο Γενικός Δείκτης θα πρέπει να υπάρχει ανανεωμένο αγοραστικό ενδιαφέρον και να καταλαμβάνουν τις θέσεις των χαμένων ή αποχωρησάντων νέα μέλη.

Ποιοί, όμως, νέοι παίκτες θα μπουν στο Χρηματιστήριο, όταν κάθε ελληνική οικογένεια έχει τουλάχιστον έναν εγκλωβισμένο;

Όταν όλοι παρασύρθηκαν από τον ίδιο πρωθυπουργό που δήλωσε γι’ αυτούς «λυπούμαι, διότι δεν επρόσεξαν και εκάησαν»!

Η Σοφοκλέους αποτελεί επομένως ένα παγκόσμιο φαινόμενο όχι μόνο διότι από τον Σεπτέμβριο του 1999 έως τον Σεπτέμβριο του 2001 είχε κάνει παγκόσμιο ρεκόρ πτώσης με ζημίες -69% αλλά και επειδή είναι η μόνη αγορά στον κόσμο όπου οι πολιτικοί διέφθειραν τον θεσμό του ΧΑΑ και τον αποτελείωσανμε την τεχνητήν άνοδο προεκλογικά, διότι όσο έπεφτε ο Γενικός Δείκτης τόσοι πίστευαν ότι θα στηριχθεί και μετεκλογικά από την κυβέρνηση και έμπαιναν εκ νέου!

Το παράδειγμα αυτό δείχνει ότι όλη η κατάσταση που έχει δημιουργηθεί στο ΧΑΑ και την ελληνική οικονομία είναι ένα «Τρούμαν σώου», ένα εικονικό χρηματιστηριακό «Μάτριξ» με προκάτ μακέτες και αυτό το γεγονός εξηγεί και γιατί δεν επιτεύχθηκε η πραγματική αλλά μόνον η ονομαστική σύγκλιση καιεν τέλει γιατί έχασαν 35 τρισεκατομμύρια δραχμές στην Σοφοκλέους οι χαμηλές λαϊκές τάξεις, χρήματα που είχαν συγκεντρώσει από το κομπόδεμά τους και «αναδιανεμήθηκαν» υπέρ της σοσιαλιστικής κομπανίας Σημίτη και συντροφίας.

Οι «Τρε Μπανάλ» Αρχές του ΧΑΑ

11 Φεβρουαρίου 2001

Γράφει ο Χρήστος Π. Παπαχριστόπουλος

Έχει καταστεί προφανές πλέον ακόμη και στους πολίτες που δεν είχαν ποτέ ως σήμερα επενδύσει στο Χρηματιστήριο Αθηνών ότι οι αρμόδιες χρηματιστηριακές Αρχές συμπεριφέρονται απέναντι στον θεσμό της ελεύθερης αγοράς με την νοοτροπία Δημήτρη Μαρούδα της δεκαετίας του ’80: ο κυβερνητικός εκπρόσωπος της πάλαι ποτέ κυβέρνησης Παπανδρέου, όταν του ετέθη από δημοσιογράφους το ζήτημα της ελεύθερης μετάδοσης ειδήσεων προς τους Έλληνες μέσω των ξένων τηλεοπτικών καναλιών, είχε δώσει την μνημειώδη απάντηση: «Τότε, θα καταρρίψουμε τους δορυφόρους για να κόψουμε την πληροφόρηση».

Με παράνοια, που προσομοιάζει σε εκείνη την παράλογη πρακτική φραγμού των οικονομικών συνόρων από την κρατική εξουσία του πρόσφατου παρελθόντος, φέρονται (με την συνδρομή του ανατολίτικου ταμπεραμέντου που έχει κατασταλάξει στους από δουλοπρέπεια κατ’ εξοχήν «γκιαούρηδες», λόγω της υποτέλειας στον τουρκικό ζυγό) η διοίκηση του ΧΑΑ και η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς, καθώς ξεσπούν με όλα τα απωθημένα τους επί της χρηματιστηριακής αγοράς.

Ταυτίζουν την προσωρινή, εν τοις πράγμασι, εξουσία τους που πηγάζει από τον διορισμό τους από την κυβέρνηση με την ίδια την κυβέρνηση.

Θεωρούν τους εαυτούς τους συνυφασμένους με την επ’ αόριστον διακυβέρνηση του καθεστώτος Σημίτη και ενεργούν με την πεποίθηση πως θα διατηρούν αιωνίως τα ηνία της αγοράς.

Ακόμη και όταν οι ίδιοι οι επικεφαλής της διοίκησης του ΧΑΑ και της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς (όπως προχθές στην «ΗΜΕΡΗΣΙΑ» ο κ. Σταύρος Θωμαδάκης) δέχονται ότι δεν έχουν τον νομικό τύπο της ανεξάρτητης Αρχής ή (όπως τις προάλλες στο «MEGA» ο κ. Παναγιώτης Αλεξάκης) εμφανίζονται «παπαντωνιακότεροι» του Παπαντωνίου και διαπρύσιοι κήρυκες του Σημιτισμού και ξεχνούν ότι γίνονται καταγέλαστοι κατ’ αρχήν στους ίδιους τους δημοσιογράφους που γνωρίζουν καλύτερα από τον καθένα τις πραγματικές δυνατότητές τους.

Στην Ελλάδα-Μπανανία του 21ου αιώνα οι χρηματιστηριακές Αρχές συμπεριφέρονται όπως οι «κονκισταδόρες» κατακτητές του Κορτέζ απέναντι στους ιθαγενείς Αζτέκους του Μεξικό: μοιράζουν χάντρες και καθρεφτάκια ως δώρα και φύκια για μεταξωτές κορδέλες!

Στις νέες συνθήκες που δημιουργεί η ένταξη στην ΟΝΕ η αλήθεια είναι ότι πρόκειται για μια «trésbanale» πολιτική πρακτική, την οποία ούτε οι τρωγλοδύτες της Λίθινης περιόδου δεν θα αποδέχονταν!.

«ΠΕΡΚΕ ΜΑΝΖΑΡΕ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΕ ΚΟΜΠΑΝΙΑ»

21 Ιανουαρίου 2001

Γράφει ο Χρήστος Π. Παπαχριστόπουλος

Την φιλελεύθερη πολιτική των κεντροδεξιών κομμάτων της Ευρώπης εφαρμόζει στην Ελλάδα με διαστρεβλωτικές μεθόδους καθ’ όλη την διάρκεια της 5ετίας Σημίτη η –κατ’ όνομα μόνο– «σοσιαλιστική» συντροφιά, αδυνατώντας ωστόσο να ενσωματώσει πραγματικά στην πρακτική της την απολύτως ελεύθερη λειτουργία των αγορών.

Η κυβέρνηση Σημίτη, βλέπετε, αποτελεί τον βραχίονα της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας, η οποία –καθ’ υπόδειξιν της αμερικανικής νέας τάξης πραγμάτων– επιχειρεί με την λεγόμενη πολιτική «Δουρείου Ίππου» να υπονομεύσει την πραγματική ουσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Στην προσπάθειά της να αντιγράψει το ιδανικό πρότυπο της μεικτής οικονομίας (που κινείται μεταξύ της σοσιαλδημοκρατίας και του νεοφιλελευθερισμού) διαπράττει σοβαρές στρεβλώσεις στο πεδίο των αγορών, συμπεριλαμβανομένης και της χρηματιστηριακής αγοράς.

Την στήριξη του Χρηματιστηρίου Αθηνών η «σοσιαλίστε κομπανία» την αντιλαμβάνεται, ακριβώς λόγω της κρατικίστικής νοοτροπίας της, ως ευθεία παρέμβαση με σκοπό το οικονομικό όφελος στην Σοφοκλέους.

Από το 1994 και μετά, όταν δηλαδή ανέλαβε «τσάρος» της οικονομίας ο Γιάννος Παπαντωνίου, ολόκληρη η χρηματιστηριακή αγορά έχει γίνει μάρτυρας χιλιάδων περιπτώσεων εκμετάλλευσης της εσωτερικής πληροφόρησης από το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης.

Ανθολογούμε ενδεικτικά τις εξής 3 σημαντικές υποθέσεις με άμεση επίπτωση στις μετοχές εισηγμένων στο Χρηματιστήριο εταιρειών: α) την γνωστοποίηση αποφάσεων του υπουργικού συμβουλίου για το Καζίνο του Φλοίσβου από υπουργούς που έβγαιναν έξω «για τουαλέτα», β) την διαρροή της είδησης για την υποτίμηση της δραχμής σε μεγάλους επενδυτικούς οίκους του εξωτερικού, γ) την χρησιμοποίηση των κρατικών χαρτιών αποδεδειγμένα για αθέμιτο κέρδος. Είναι βασικό αν αντιληφθεί κανείς, καθώς τις τελευταίες ημέρες αντηλλάγησαν αρκετές κατηγορίες για το θέμα αυτό μεταξύ των μεγάλων κομμάτων,ότι η παρέμβαση στο Χρηματιστήριο δεν γίνεται από δηλώσεις στελεχών της αντιπολίτευσης που δεν ασκούν εξουσία (δηλώσεις που γίνονται, άλλωστε, μετά το πέρας των συνεδριάσεων του Χρηματιστηρίου).

Η χειραγώγηση του Χρηματιστηρίου γίνεται έμπρακτα από ενέργειες κυβερνητικών παραγόντων που έχουν την δυνατότητα να επηρεάζουν τις συναλλαγές και από ομιλίες, δηλώσεις και συνεντεύξεις τους κατά την διάρκεια της συνεδρίασης του ΧΑΑ.

ΠΑΠΑΔΗΜΟΣ ΚΑΤΑ ΧΕΙΡΑΓΩΓΗΣΗΣ

Αδημοσίευτο

Δόκτωρ Σημίτης και το διπλό πρόσωπο του μίστερ Ιανού Παπανωνίου

Γράφει ο Χρήστος Π. Παπαχριστόπουλος

Με υποννοούμενα που στρέφονται ευθέως κατά του διπλού προσώπου που εμφανίζει η οικονομική πολιτική της κυβέρνησης στο ζήτημα του Χρηματιστηρίου παρενέβη χθες με μπαράζ συνεντεύξεών του στον Τύπο («Ελευθεροτυπία», «Βήμα» και «Καθημερινή») ο διοικητής της Τραπέζης της Ελλάδος.

Ο Λουκάς Παπαδήμος, ενόψει της χρηματιστηριακής εβδομάδας που ξεκινά σήμερα, καταδίκασε «ορισμένες πρακτικές του παρελθόντος» που πρέπει να αποφευχθούν στο μέλλον, εννοώντας ευθέως ότι το Χρηματιστήριο Αθηνών χειραγωγείται. Ο διοικητής της Τ.τ.Ε. προειδοποίησε και πάλι για «κινδύνους που υπάρχουν για τους επενδυτές» αλλά επεσήμανε ότι «η αγορά και οι επιχειρήσεις πρέπει να εξέλθουν από τον φαύλο κύκλο».

Οι εκτιμήσεις του κ. Παπαδήμου στρέφονται άμεσα πλέον κατά του κ. Σημίτη, ο οποίος θεωρείται ως ο ηθικός και φυσικός αυτουργός της χειραγώγησης («doctoring») του Χρηματιστηρίου Αθηνών, εκμεταλλευόμενος –μέσω του επικοινωνιακού μηχανισμού που διαθέτει– το διπλό πρόσωπο της κυβέρνησης που έχει εντυπωθεί στην κοινή γνώμη.

Κοινό μυστικό στους διαμορφωτές της ατζέντας των θεμάτων που προβάλλονται από τα ΜΜΕ αποτελεί ότι ο πρωθυπουργός σκοπεύει να θυσιάσει ως «αποδιοπομπαίο τράγο» την κατάλληλη στιγμή τον «Τσάρο» της οικονομίας. Για τον λόγο αυτό, ο Κ. Σημίτης κρατά για τον εαυτό του τον χαρακτήρα του «Δόκτωρα Τζέκυλ» ενώ έχει παραχωρήσει στον Γιάννο Παπαντωνίου τον ρόλο του «Μίστερ Χάϋντ».

Στο πλαίσιο αυτού του παιχνιδιού γύρω από την Σοφοκλέους εντάσσεται και η κατηγορία που εξαπέλυσε χθες ο κ. Παπαντωνίου εναντίον «εγχωρίων αποκλειστικώς κέντρων που δυσφημούν και συκοφαντούν την οικονομική πολιτική επηρεάζοντας αρνητικά το κλίμα στο Χρηματιστήριο».

Η άνοδος του Χρηματιστηρίου που ξεκίνησε μετά τον θάνατο του Παντελή Σφηνιά και ολοκληρώθηκε με το εντυπωσιακό +5% ήταν ένα άλλοθι που προσφέρθηκε στην κυβέρνηση ώστε να αμβλυνθούν οι άσχημες εντυπώσεις που θα δημιουργούνταν για την εικόνα της κυβέρνησης από τα ειδικά αφιερώματαγια το «Κόμμα των Εγκλωβισμένων» που είχαν ετοιμάσει όλες, ακόμη και οι φιλοκυβερνητικές, π.χ. «ΤΑ ΝΕΑ») εφημερίδες.

Η ενδοκυβερνητική κρίση που έχει ξεσπάσει γύρω από το ΧΑΑ αναμένεται και την εβδομάδα αυτή να συντηρήσει το τέλμα στο οποίο έχει περιέλθει η αγορά παρά την μεγαλύτερη δραστηριοποίηση που εκδηλώθηκε προσφάτως από τους θεσμικούς και ιδιώτες επενδυτές αλλά κυρίως στα κρατικά χαρτοφυλάκια. Η ειλικρινής απορία που κυριαρχεί ως ερώτημα στην κεφαλαιαγορά είναι πώς, άραγε, μπορεί το Χρηματιστήριο να βγει από την κρίση όταν χειραγωγείται τόσο εύκολα και μάλιστα όταν αποδεικνύεται ότι τα χρήματα των μικροεπενδυτών παραδόθηκαν βορά στα διαπλεκόμενα συμφέροντα (στοιχείο που προέκυψε μετά την «εκπαραθύρωση» του αντιπροέδρου των «Μινωϊκών Γραμμών»).

Εν όψει της ένταξης της Ελλάδας στην ζώνη του ευρώ σε μόλις 27 ημέρες, οι αναλυτές διερευνούν και ένα «συνωμοσιολογικό» σενάριο το οποίο στηρίζεται στην εκτίμηση ότι οι Αμερικανοί θεσμικοί επενδυτές δεν πρόκειται έως και τον Απρίλιο να εισέλθουν στην Σοφοκλέους με σκοπό να πλήξουν καθ’ όλη την διάρκεια του χειμώνα την Ελλάδα –τον αδύναμο κρίκο της ευρωπαϊκής οικονομίας– και, κατ’ επέκταση το ευρώ, ενισχύοντας περαιτέρω το δολλάριο των ΗΠΑ.

ΔΟΞΑΣΤΕ ΤΙΣ ΔΙΟΙΚΗΣΕΙΣ ΧΑΑ-ΚΕΦΑΛΑΙΑΓΟΡΑΣ: ΑΛΛΗΛΟΥΪΑ!

Γράφει ο Χρήστος Π. Παπαχριστόπουλος

Υπήρχε η ελπίδα στην Σοφοκλέους ότι οι χρηματιστηριακές Αρχές μετά την αναβάθμιση του Χρηματιστηρίου Αξιών Αθηνών τον Ιούνιο του 2001 θα συμπεριφέρονταν απέναντι στον θεσμό ως πραγματικοί εγγυητές της ανεξαρτησίας του από την κυβέρνηση.

Ιδίως για την νέα διοίκηση του ΧΑΑ που ανέλαβε τα καθήκοντά της τον Σεπτέμβριο του 2000, οι προσδοκίες που είχαν καλλιεργηθεί σε σύγκριση και με τους προηγούμενους προέδρους Εμμανουήλ Ξανθάκη και Σπυρίδωνα Κουνιάκη ήταν εξαιρετικά απλές: να ενεργεί η νέα διοίκηση του ΧΑΑ ανυστερόβουλα.

Αντίθετα, η συμπεριφορά του Σταύρου Θωμαδάκη για 5η χρονιά στην θέση του προέδρου της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς ήταν εκ των προτέρων γνωστή και απλώς υπήρχε η περιέργεια τι άλλο θα δουν τα μάτια μας.

Την προηγούμενη Πέμπτη η αναμονή μας τελείωσε, οι απορίες διαλύθηκαν και οι προσδοκίες μας εξαϋλώθηκαν , αφού υπήρξε η διαβεβαίωση ότι οι καθηγητές που έχει διορίσει η κυβέρνηση μέσω του ΥΠΕΘΟ στο ΧΑΑ δεν είναι διατεθειμένοι να αλλάξουν νοοτροπία, πλήρως παρασυρμένοι από την ματαιόδοξη και αλαζονική εξυπηρέτηση του καθεστώτος ΠΑΣΟΚ.

Ήδη, ο κ. Αλεξάκης είχε προϊδεάσει με τις παρουσίες του στην τηλεόραση, όπου υπερασπιζόταν με πάθος τον προϊστάμενό του Γιάννο Παπαντωνίου αλλά η ανακοίνωση που εξέδωσε την Πέμπτη για να απαντήσει με 3 ημέρες καθυστέρηση στις καταγγελίες Έβερτ ήταν πρωτοφανής.

Δεν ήταν μόνον ότι στο θέμα της χειραγώγησης του ΧΑΑ ταυτίστηκε η νυν διοίκηση –που δεν αντιμετωπίζει καμία κατηγορία επίσημα από την Δικαιοσύνη– με την προηγούμενη διοίκηση Κουνιάκη αλλά, κύρια, τα επιχειρήματα που προβλήθηκαν και που δημιούργησαν απογοήτευση.

Προσέξτε τι υποστηρίζει η διοίκηση Αλεξάκη για να δικαιολογήσει την «στήριξη» προεκλογικά του Γενικού Δείκτη, ζήτημα για το οποίο διενεργείται προκαταρκτική εξέταση.

«Δεν τίθεται θέμα παρανομίας ή παράνομης παρέμβασης στην αγορά ούτε ζήτημα πραγματοποίησης εν κρυπτώ των επενδύσεων, διότι εντάσσονταν στην πάγια επενδυτική πολιτική του ΧΑΑ και ήταν απολύτως δικαιολογημένες. Ο ισχυρισμός ότι οι αγορές που το ΧΑΑ πραγματοποίησε στις 3-4 Απριλίου 2000 συνιστούν χειραγώγηση των τιμών των μετοχών είναι από ουσιαστική και νομική άποψη τελείως αβάσιμος. Ο ισχυρισμός ότι μια μεμονωμένη αγορά σε μία μετοχή, όπως αυτές που εν προκειμένω καταγγέλλονται, συνιστά χειραγώγηση είναι όχι μόνο καινοφανής, αλλά και εσφαλμένος».

Θαυμάστε τώρα πώς απολογήθηκε με έναν μήνα καθυστέρηση στις 18 Οκτωβρίου η διοίκηση της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς για το πόρισμα Ασπρογέρακα:

«Η αγορά μετοχών που στοχεύει στήριξη της τιμής τους δεν είναι παράνομη διαδικασία. Μάλιστα, σε συνθήκες υπό τις οποίες απειλείται η σταθερότητα των αγορών ή η δημιουργία κλίματος πανικού λόγω αβεβαιότητας και μαζικών ψυχολογικών μεταπτώσεων, η λελογισμένη και με νόμιμα μέσα ενεργούμενη σταθεροποίηση των τιμών των μετοχών που αμβλύνει τις ακραίες διακυμάνσεις είναι όχι μόνον επιτρεπτή, αλλά και επιθυμητή».

Δοξάστε τους! Αλληλούϊα!

ΜΕΤΩΠΙΚΗ ΣΗΜΙΤΗ - ΓΙΑΝΝΟΥ

17 Ιουνίου 2001

Γράφει ο Χρήστος Π. Παπαχριστόπουλος

Την προηγούμενη Κυριακή ο υπουργός Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών Γιάννος Παπαντωνίου διέρρευσε στην εφημερίδα «ΤΟ ΒΗΜΑ» έναν αποκαλυπτικό πίνακα, από τον οποίο προκύπτουν όλες οι αποδείξεις για την καταστροφική επίπτωση που είχε στην ελληνική οικονομία η 20ετία 1981-2001.

Από τον τρόπο παρουσίασης των στοιχείων και από το πλαίσιο αναφοράς του κειμένου γινόταν φανερό σε όλους ότι επίκειται οξεία αντιπαράθεση Παπαντωνίου – Σημίτη για την αλλαγή της οικονομικής πολιτικής.

Ο κ. Παπαντωνίου ήθελε να δώσει ένα στίγμα υπέρ της μείωσης των φόρων και της κρατικής σπατάλης και κατά του δανεισμού. Μάλιστα, σε δηλώσεις του (που έγιναν προφανώς για να γίνει σαφές ότι τα στοιχεία είναι επίσημα και έχουν την κάλυψή του) δήλωσε ότι «ξοδεύει όσα θέλει αυτός που έχει ελλείμματα, όπως το ΠΑΣΟΚ στην δεκαετία του 1980 και, αντιθέτως, μαζεύεται και συγκρατείται αυτός που πρέπει να διαφυλάξει τα πλεονάσματά του».

Τί προκύπτει, όμως, από τον συγκλονιστικό πίνακα που διαψεύδει τον κ. Σημίτη και αποτελεί κόλαφο κατά του πρωθυπουργού;

Α) Η Ελλάδα θα μπορούσε να είχε ικανοποιήσει πολύ πριν από το 1999 όλα τα κριτήρια του Μάαστριχτ και να είχε ενταχθεί στην ζώνη του ευρώ με τις καλύτερες επιδόσεις στην Ε.Ε.,

Β) Το δημόσιο χρέος της χώρας που σήμερα είναι 50 τρισ. δρχ. θα ήταν το χαμηλότερο στην Ε.Ε.,

Γ) Το βιοτικό επίπεδο των Ελλήνων όχι μόνο θα είχε προ πολλού συγκλίνει προς τον μέσο ευρωπαϊκό όρο ευημερίας αλλά, σε πολλές περιπτώσεις, θα τον είχε υπερβεί εντυπωσιακά,

Δ) Το κατά κεφαλήν ΑΕΠ των Ελλήνων θα ξεπερνούσε σήμερα το 100% του μέσου όρου του κατά κεφαλήν εισοδήματος των Ευρωπαίων,

Ε) Ο πληθωρισμός θα ήταν σήμερα αρνητικός στο -6%,

ΣΤ) Η ανεργία στην Ελλάδα θα ήταν 3% μόνο,

Ζ) Οι πραγματικές αμοιβές δεν θα μειώνονταν και οι εργατοϋπάλληλοι θα μπορούσαν να είναι από τους πλουσιότερους στην Ευρώπη.

Είναι η απάντηση στον πρωθυπουργό Κ. Σημίτη, ο οποίος κατηγορείται ευθέως από τον υπουργό του ότι καλύπτει την πολιτική Α. Παπανδρέου, μιαν «ασύνετη και επεκτατική κοινωνική πολιτική συνεχούς δανεισμού και σπατάλης εθνικών πόρων, που, σε συνδυασμό με την ατελείωτη λιτότητα, στράγγιξε το διαθέσιμο εισόδημα και διέβρωσε αποσταθεροποιητικά την ελληνική οικονομία».

ΣΤΡΟΥΘΟΚΑΜΗΛΙΖΕΙ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ

Γράφει ο Χρήστος Π. Παπαχριστόπουλος

Η τελευταία εβδομάδα υπήρξε αποκαλυπτική για την εγκατάλειψη του Χρηματιστηρίου Αθηνών από το κυβερνητικό επιτελείο: η τηλεοπτική συνέντευξη του υπουργού Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών Ι. Παπαντωνίου –σε στυλ one man show και δίχως την ύπαρξη τεκμηριωμένου αντιλόγου– αποτέλεσε το αποκορύφωμα των εμφανίσεών του.

Την στιγμή που το Χρηματιστήριο κινδύνευε να σπάσει το φράγμα των 3.400 μονάδων, η άρνηση του υπουργού να ασχοληθεί έστω και ελάχιστα με την ελληνική Κεφαλαιαγορά –σε σύγκριση με την παλαιότερη αποστροφή του πως «η κρίση στο Χρηματιστήριο έχει ημερομηνία λήξεως την 9η Απριλίου»– μετέδωσε ένα καθαρά αρνητικό μήνυμα στην αγορά.

Οι χρηματιστηριακοί και τραπεζικοί παράγοντες αντιλήφθηκαν ότι το πρόγραμμα των ιδιωτικοποιήσεων και των διαρθρωτικών αλλαγών που απαιτούνται δεν πρόκειται να προχωρήσει απρόσκοπτα, διότι συναντά αντιστάσεις εντός του κυβερνώντος κόμματος, αντιστάσεις τις οποίες δεν μπορεί να υπερκεράσει μόνος ο κ. Παπαντωνίου.

Το πρόσθετο στοιχείο που προέκυψε από την «συνέντευξη» είναι το αίσθημα αποστροφής που νιώθουν πλέον ανώτατοι κυβερνητικοί παράγοντες για ο,τιδήποτε αφορά το Χρηματιστήριο Αθηνών.

Το μήνυμα που έχει διαρρεύσει έντεχνα το τελευταίο διάστημα στην αγορά είναι πως η κυβέρνηση επιθυμεί να εξαφανιστεί το θέμα του Χρηματιστηρίου από την ατζέντα των ΜΜΕ.

Αντίθετα, η αξιωματική αντιπολίτευση (που έχει αποδείξει ότι είναι υπέρμαχος της ελεύθερης, μεικτής οικονομίας) θα συνεχίσει να αναδεικνύει τα ζητήματα που προκύπτουν από την κρίση του ΧΑΑ, αρκεί να υπάρχουν ενδείξεις για ενδεχόμενες πράξεις που αντιβαίνουν στην υπάρχουσα νομοθεσία.

Βασικό της μέλημα, όμως, θα εξακολουθήσει να είναι το να μην πληγεί η Σοφοκλέους από ενδεχόμενη ανατροφοδότηση του φαύλου κύκλου.

ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΠΝΕΟΥΝ ΤΑ ΛΟΙΣΘΙΑ

15 Απριλίου 2001

Γράφει ο Χρήστος Π. Παπαχριστόπουλος

Την προηγούμενη Κυριακή, 8 Απριλίου, ο υπουργός Εθνικής Οικονομίας Γιάννος Παπαντωνίου έδινε συνέντευξη σε μεγάλο τηλεοπτικό κανάλι και δεχόταν ερωτήσεις από τους δημοσιογράφους Γιάννη Πρετεντέρη, Λυκούργο Κομίνη και Γιάννη Βλαστάρη. Ωστόσο, το γεγονός ότι οι τρεις ερωτώντες δεν είχαν άμεση γνώση των χρηματιστηριακών και οικονομικών θεμάτων άφησε να περάσει απαρατήρητη μια οργιώδης διαστροφή της αλήθειας που επιχείρησε εις βάρος των τηλεθεατών ο «τσάρος» της οικονομίας.

Ισχυρίστηκε, κατά τον ρουν της συζήτησης, ότι χάρη στο Υπ.Εθ.Ο., την διοίκηση του ΧΑΑ και την Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς επιβλήθηκαν οι γνωστές ποινές της προφυλάκισης σε κάποιους επιχειρηματίες. Αυτό, μάλιστα, ήταν το βασικό του «επιχείρημα».

Κανείς δεν γνώριζε ότι για τις υποθέσεις αυτές κατηγορείται από την δικαιοσύνη τόσο η διοίκηση του ΧΑΑ όσο και η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς;

Κανείς δεν μπόρεσε να επισημάνει την πασίδηλη αντιφατικότητα του Γ. Παπαντωνίου;

Πώς μπορεί ο καταγγελλόμενος να είναι και ο καταγγέλλων;

Μόλις πριν από δύο εβδομάδες υπήρξε «καραμπινάτη» απόδειξη ότι η διοίκηση του ΧΑΑ υπήρξε πρόξενος «εσωτερικής πληροφόρησης» αλλά η πτώση του Χρηματιστηρίου κάτω από τις 3.000 μονάδες δεν έδωσε την ευκαιρία να εκτιμηθεί αυτή η καταδικαστέα και ποινικώς κολάσιμη πράξη.

Της προσοχής όλων διέλαθε ότι στην συνεδρίαση της Παρασκευής, 30ης Μαρτίου, υπήρξε διαρροή της απόφασης του ΧΑΑ για την κατάργηση του «discount» από το πρωΐ, με σαφή επιρροή στην διαμόρφωση των τιμών.

Από την αρχή της συνεδρίασης έως το μεσημέρι οι μετοχές των επενδυτικών εταιρειών (που ευνοούνταν άμεσα από το μέτρο της μη αποκοπής των μερισμάτων) αποκόμιζαν σημαντικά κέρδη.

Η είδηση τελικά έγινε επισήμως γνωστή μετά τις 2 το μεσημέρι.

Το ερώτημα, ωστόσο, είναι ποιοί διέρρευσαν μέσα από τα γραφεία του ΧΑΑ την πληροφορία αυτήν εκ των προτέρων;

Οι υπάλληλοι ή οι επικεφαλής του χρηματιστηριακού θεσμού;

Και κάτι ακόμη: εάν η απόφαση ήταν προειλημμένη, τότε για ποιόν λόγο η ίδια πάλι διοίκηση του ΧΑΑ αποφάσισε στην αρχή Απριλίου να θεσπίσει τους δείκτες Total Return που μετρούν το μέρισμα, δείκτες που έκτοτε παραμένουν ανενεργοί και, μετά την νέα εξέλιξη, έχουν καταστεί άχρηστοι και δεν πρόκειται να εφαρμοστούν;

Μήπως για «αντιπερισπασμό»;

«ΣΑΤΑΝΙΚΑ» ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΤΗΣ ΤΥΧΗΣ

16 Σεπτεμβρίου 2001

Γράφει ο Χρήστος Π. Παπαχριστόπουλος

Με τρόμο κυριολεκτικά αναμένει η χρηματιστηριακή αγορά το άνοιγμα της Γουώλ Στρητ την Δευτέρα το απόγευμα. Κατά διαβολική τύχη, μάλιστα, η 17η Σεπτεμβρίου 2001 είναι η επέτειος του «Μαύρου Σεπτέμβρη» του 1999, όταν το ΧΑΑ βρισκόταν στο αποκορύφωμα του παροξυσμού και στις 6.484,38 μονάδες.

Προχθές, Παρασκευή, το ΧΑΑ έκλεισε στο χαμηλότερο σημείο των 2 αυτών «βρώμικων ετών» και στις 2.248,39 μονάδες, πράγμα που σημαίνει ότι χάνει ποσοστό 64,62% ή άνω των 4.106 μονάδων.

Εάν πάρουμε τις ενδοσυνεδριακές τιμές, το ΧΑΑ στις 17/9/1999 ήταν στις 6.484,38 μονάδες και στις 14/9/2001 intraday ήταν στις 2.226,89 μονάδες, με πτώση 65,65% ή άνω των 4.257 μονάδων.

Είναι προφανές ότι η Νέμεσις παίζει σατανικά παιχνίδια και ότι διάλεξε την επέτειο αυτή για να τιμωρήσει την επενδυτική παράκρουση.

Προφητικά, η «ΧτΚ» είχε χρησιμοποιήσει την καρκινική επιγραφή «ΑΝΑΒΑΣΑΤΕ ΤΑ ΣΑΒΑΝΑ» για να εντυπώσει στους αναγνώστες της τις προοπτικές του ΧΑΑ αλλά ποτέ δεν περιμέναμε τόσο γρήγορη επιβεβαίωση. Τώρα οι 2.000 μονάδες είναι πολύ πιο κοντά από τις 3.000 μονάδες –αλλά τα γεγονότα στις ΗΠΑ έχουν δώσει το τέλειο άλλοθι στον πρωθυπουργό για να απεκδυθεί των ευθυνών του.

Η Εισαγγελία ζητά από την Βουλή να στείλει στο Ανώτατο Ειδικό Δικαστήριο τους Γιάννο Παπαντωνίου, Νίκο Χριστοδουλάκη, Γιώργο Δρυ και τους συμμετόχους της ΔΕΚΑ και της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς.

Το θέμα είναι ότι το ΧΑΑ καταρρέει αλλά το ερώτημα «τίς πταίει;» δεν έχει απαντηθεί στην πράξη.

Είναι σαφές, βέβαια, ότι όλα τα χρηματιστήρια διανύουν κυκλικές περιόδους ανόδου και καθόδου. Το ΧΑΑ, αφού διήνυσε τον κύκλο ανόδου, από την υποτίμηση της δραχμής έως και τον Σεπτέμβρη του ’99, μπήκε στον κύκλο καθόδου επί μια διετία χωρίς τίποτε και κανείς να είναι ικανός να σταματήσειτην πτώση απλώς γιατί αυτή πρέπει νομοτελειακά να γίνει. Όσοι προσπάθησαν να μιλήσουν για το τέλος της πτώσης, για άνοδο ή για ο,τιδήποτε άλλο, απέτυχαν. Όσοι πολιτικοί αναμείχθηκαν πλήρωσαν και πληρώνουν το τίμημα.

Και η ερώτηση είναι απλή: Πότε θα τελειώσει η πτώση; Κανείς δεν το ξέρει.

Το ΧΑΑ θα ανέβει από μόνο του όταν, και μόνο όταν, αυτό κρίνει ότι ο… κύκλος της πτώσης ολοκληρώθηκε. Όποιος, όμως, προσπαθήσει να μαντέψει πότε θα γίνει αυτό, είναι αλαζόνας και θα τιμωρηθεί για την ύβρη του. Άρα, ισχύει ότι «Εν οίδα, ότι ουδέν οίδα».

Κανείς δεν μπορεί να προβλέψει τις αγορές και όσοι κατά καιρούς προσπάθησαν η πραγματικότητα ήρθε να τους διαψεύσει. Το -66,6% είναι το μέγιστο του χρονικού διαστήματος ενός καθοδικού κύκλου.

Το ΧΑΑ, επομένως, είναι κοντά στην κατάρριψη του παγκόσμιου ρεκόρ πτώσης αλλά, τώρα που όλα είναι ρευστά στην διεθνή κατάσταση, κανείς δεν μπορεί να κάνει σωστές εκτιμήσεις πέρα από τις 3 Μοίρες Κλωθώ, Άτροπο, Λάχεση!

ΧΡΗΜΑΤΙΣΤΗΡΙΑΚΟΣ ΚΑΖΑΜΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ

27 Δεκεμβρίου 2001

Γράφει ο Χρήστος Π. Παπαχριστόπουλος

Πρώτη η στήλη αυτή τολμά σήμερα να προχωρήσει σε προβλέψεις για το Χρηματιστήριο Αθηνών που αφορούν την νέα σαιζόν στην Σοφοκλέους. Εμπνευσμένοι από το φως του Νοστραδάμου και της Πυθίας, σας ανακοινώνουμε τον Μεγάλο Καζαμία για το ΧΑΑ το έτος 2002.

ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ: ο νέος υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών Νίκος Χριστοδουλάκης μετά την ψήφιση του Προϋπολογισμού ανακοινώνει την πρόθεσή του να τοποθετήσει νέο πρόεδρο στο ΧΑΑ από κοινού με την Νέα Δημοκρατία. Πράγματι, τα δύο κόμματα συμφωνούν ομόφωνα και πρόεδρος του ιδιωτικοποιημένου –κατά 66,6%– Χρηματιστηρίου Αθηνών εκλέγεται ο Μιλτιάδης Έβερτ με σύνθημα τον «λαϊκό καπιταλισμό». Ο Γενικός Δείκτης εκτινάσσεται στις 4.500 μονάδες και ο ημερήσιος τζίρος φθάνει στο ύψος των 300 δισ. δρχ. ή 100 τρισ. ευρώ!

ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ: ξεσπάει μεγάλη οικονομική κρίση μετά την αποτυχία εισαγωγής του ευρώ στην καθημερινότητα του Νεοέλληνα. Εκατομμύρια Έλληνες δεν καταφέρνουν, εξαιτίας των τραπεζών, να αλλάξουν τις δραχμές τους και χάνεται το μισό ΑΕΠ της χώρας άδικα των αδίκων. Το ΧΑΑ υποχωρείστις 1.000 μονάδες και ο Μ. Έβερτ ζητάει την παραπομπή της κυβέρνησης στον εισαγγελέα, πλην όμως η Σοφοκλέους έχει γίνει ιδιωτική και δεν του περνάει ο λόγος.

ΜΑΡΤΙΟΣ: ο Κ. Σημίτης υπό το βάρος της πίεσης όλης της κοινωνίας και των ΗΠΑ, προκηρύσσει εκλογές, προφασιζόμενος για τρίτη συνεχόμενη φορά προς τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας ότι υπάρχει μείζον εθνικό θέμα. Αυτήν την φορά ο κ. Σημίτης έχει ως σύνθημα την έξοδο της Ελλάδας από την ΕΟΚ των μονοπωλίων, επαναφέρει την διαπραγμάτευση της δραχμής και θέτει ως νέο όραμα του ΠΑΣΟΚ όχι την ένταξη της Ελλάδας στην ΟΝΕ αλλά την πρόσδεση της ελληνικής οικονομίας στις ΗΠΑ και στο δολλάριο. Οι καταναλωτές εφοδιάζονται εκ νέου με συσκευές εξοικείωσης, με την δραχμή αυτήν την φορά.

ΑΠΡΙΛΙΟΣ: ο φυγαδευθείς πρώην πρόεδρος της Αργεντινής Φερνάντο Ντε Λα Ρούα, συνοδευόμενος από τον σύμβουλο του πρωθυπουργού Ιωάννη Σπράο, καταφθάνει με ελικόπτερο στην Αθήνα και αναλαμβάνει τον σχεδιασμό της εξόδου από την ύφεση. Ωστόσο, οι επιπτώσεις της κρίσης είναι αλυσιδωτές: οι τράπεζες Εθνική – AlphaBank – Πειραιώς – Αττική – Γενική – Εγνατία – ΕΤΒΑ -Eurobank επανακρατικοποιούνται σε κοινό joint venture και πρόεδρος του νέου εθνικού τραπεζικού κολοσσού αναλαμβάνει ο στρατηγός Γρυλλάκης, που δηλώνει: «Boys, pray forme».

ΜΑΪΟΣ: λίγες ημέρες πριν τις εκλογές, ο υπουργός Εθνικής Αμύνης Γιάννος Παπαντωνίου δηλώνει: «Το κόμμα του Χρηματιστηρίου πάει κανόνι και ψηφίζει ΠΑΣΟΚ. Το ΠΑΣΟΚ αγαπάει την Σοφοκλέους». Στις εκλογές τα κόμματα Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ έρχονται ισοδύναμα και ενώπιον της ακυβερνησίας προσφέρουν εκατέρωθεν συναίνεση, αν και ο Γιώργος Καρατζαφέρης καταγγέλλει τοcompromis. Σχηματίζεται κυβέρνηση εθνικής ενότητας με πρωθυπουργό τον Ξενοφώντα Ζολώτα και η Ελλάδα, με οδηγία της CIA, γίνεται η 52η Πολιτεία των ΗΠΑ.

ΙΟΥΝΙΟΣ: η νέα κυβέρνηση θέτει στο αρχείο το θέμα της χρηματοδότησης των κομμάτων από offshore εταιρείες. Μάλιστα, επειδή ο Γενικός Δείκτης του ΧΑΑ έχει καταφέρει προεκλογικά και άνευ στηρίξεως από την ΔΕΚΑ να ανακάμψει έως τις 2.500 μονάδες, αποφασίζεται να δοθεί ένα ισχυρό «ηλεκτροσόκ» στην αγορά. ΟΤΕ, Ίντρακομ, ΟΠΑΠ, Ιντραλότ, το ΚΕΠΥΟ και η ΙΝΤΡΑΣΟΦΤ συγχωνεύονται εις σάρκα μίαν. Η νέα τηλεπικοινωνιακή εταιρεία λέγεται ΚΟΡΦΟΝ (από το «κοριός») και διευθύνων σύμβουλος αναλαμβάνει ο «πρωταθλητής των υποκλοπών» Χρήστος Μαυρίκης που αθωώνεται με απόφαση των 300 της Βουλής όπως ο Τσοβόλας το 1993.

ΙΟΥΛΙΟΣ: επιτέλους, το Χρηματιστήριο Αθηνών περνά σε ξένους επενδυτές!

Ο νέος υπουργός Συντονισμού Κωνσταντίνος Μητσοτάκης αποφασίζει την μεταβίβαση του 100% των ΕΧΑΕ σε Ιάπωνες επενδυτές, με απώτερο σκοπό την διεκδίκηση από την Αθήνα των Ολυμπιακών Αγώνων του 2012. Πράγματι, το ΧΑΑ συνδέεται πλέον με το Χρηματιστήριο του Τόκυο και προσαρμόζει τις τιμές του στον Δείκτη ΝΙΚΚΕΙ. Ο Γενικός Δείκτης φτάνει στις 11.000 μονάδες.

ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ: νέος πρόεδρος της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς διορίζεται ο πρώην εισαγγελέας Δημήτρης Ασπρογέρακας. Ταυτόχρονα, ψηφίζεται κοινοτική οδηγία από την Κομισσιόν που επιτρέπει στην Δικαιοσύνη να τιμωρεί ακόμη και τις κυβερνήσεις που έχουν βρεθεί ένοχες για χειραγώγηση των ευρωπαϊκών χρηματιστηρίων, ακόμη και εάν έχουν περάσει έως και 3 χρόνια από την τέλεση των αγοραπωλησιών. Δεκαπέντε στελέχη της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ κατηγορούνται από την ελληνική Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς για την στήριξη του Γενικού Δείκτη στις εκλογές του 2000.

ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ: έναν χρόνο μετά, αποκαλύπτεται ότι το χτύπημα της 11ης Σεπτεμβρίου στις ΗΠΑ διοργανώθηκε από Έλληνες. Νέα συγκλονιστικά στοιχεία έρχονται στο φως της δημοσιότητας: η ανατροπή Μιλόσεβιτς, η παράδοση Οτσαλάν, τα Ύμια, ο βομβαρδισμός της Σερβίας, η εισβολή των ΗΠΑ στο Αφγανιστάν έχουν υποκινηθεί από το επικοινωνιακό επιτελείο του Μεγάρου Μαξίμου την περίοδο 1996-2001, προκειμένου να περνάει ο Σημίτης τον Καραμανλή σε δημοτικότητα.

ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ: η χρηματιστηριακή αγορά περνά τα πάνδεινα, έχει υποχωρήσει στις 750 μονάδες(!) και 3.500.000 Αλβανοί της Ελλάδας είναι εγκλωβισμένοι στην «πυραμίδα» της Σοφοκλέους. Ξεσπά πετρελαϊκή κρίση και ο σεΐχης Αχμέντ Ζεκί Γιαμανί καλείται εσπευσμένα, με αντάλλαγμα τις πετρελαιοπηγές Πρίνου, να αναλάβει το υπουργείο Ανάπτυξης. Οι κρατικές εισηγμένες στο ΧΑΑ καθεύδουν. ΔΕΗ, ΔΕΠΑ, ΕΥΔΑΠ, ΚΑΕ, ΟΛΠ, ΟΛΘ, ΕΥΑΘ κ.τ.λ. έχουν φθάσει σε νέα ιστορικά χαμηλά 10ετίας.

ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ: ο πρόεδρος του ΧΑΑ αποφασίζει να αντιμετωπίσει την κρίση στην Σοφοκλέους αλλάζοντας το ωράριο, κατόπιν ειδικής αδείας του Στ. Παπαθεμελή. Οι συναλλαγές θα γίνονται πλέον από τις 9 το βράδυ έως τις 9 το πρωΐ για να συμβαδίζει το ΧΑΑ με τις αγορές «τίγρεις» της Ανατολής που περνούν φάση οργασμού με ανάπτυξη έως και +25%. Το Χρηματιστήριο Αξιών Αθηνών αναβαθμίζεται από το ΔΝΤ και τον ΟΟΣΑ ενώ η Μόργκαν Στάνλεϋ, η Γκόλντμαν Σακς, η Μέριλ Λιντς και η Σάλομον Μπράδερς εκτιμούν ότι μακροπρόθεσμα όλοι οι κλάδοι της αγοράς θα έχουν άνοδο.

ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ: στην Σοφοκλέους όλες οι τιμές των μετοχών εκφράζονται πλέον σε αμερικανικά σεντς. Μετά από το κύμα εξαγορών και συγχωνεύσεων, έχουν απομείνει μόνο 35 ελληνικές εταιρείες. Όλοι οι «διαπλεκόμενοι» επιχειρηματίες έχουν αποχωρήσει από το ΧΑΑ και μόνο 15 χρηματιστηριακές εταιρείες κάνουν αγοραπωλησίες. Οι ξένες ΑΧΕ έχουν μπει στην αγορά ενώ τα ευρωπαϊκά Χρηματιστήρια έχουν κάνει υποκαταστήματα στην Ελλάδα. Αίφνης, στις 28 Δεκεμβρίου 2002 παραιτείται ο πρόεδρος της FED Άλαν Γκρήνσπαν και το ευρώ ανεβαίνει στην ισοτιμία του 1,70 δολλαρίου ΗΠΑ. Το Χρηματιστήριο Αθηνών κλείνει την χρονιά στις 2.555 μονάδες και ατενίζει το μέλον με αισιοδοξία.